Ik wens, ik wens...

Hoe weet je of je klaar bent voor een kindje? Voor een derde persoon in je leven?
Bij mij begon dat gevoel toen ik ruim één jaar met mijn vriend samen was. Hij sprak telkens over jong vader worden (achterin de twintig). Ik zelf wilde pas na mijn dertigste kinderen en vond het heerlijk om nog lekker te genieten van tijd voor mezelf.
Behoorlijk in de war raakte ik, toen ik op mijn drieëntwintigste opmerkte dat ik een speciaal gevoel kreeg wanneer ik baby's zag. Haast een verliefd, niet te beschrijven gevoel.

Mijn vriend begon ik anders te bekijken. Als ik hem met kinderen zag kreeg hij iets magisch. In mijn fantasie zag ik in plaats van gespierde kerels uit het Invictus Award Season van Paco Rabanne, steeds vaker jonge vaders voor me. Wat was er met me aan de hand?

Jonge mannen met hun baby - sexyness to a next level

Het was verlangen, puur verlangen. Naar een kindje. Mijn lichaam gaf het aan, het voelde ook als verlangen dat ik eerder had gekend als ik verliefd was. Een ziekmakend, knagend gevoel. Als ik moeders met kindjes op de fiets zag kon ik soms tranen voelen opwellen omdat mijn leven leeg aanvoelde zonder kind. Het werd tijd, vond ik, om het te bespreken.

Mijn vriend reageerde vereerd maar was wat overdonderd en wilde nog wachten omdat hij er niet aan toe was. Op vragen als hoe lang ik nog zou moeten wachten wist hij geen antwoord. Wat maakte dat hij er nog niet klaar voor was? Het idee nog geen stabiele vader te kunnen zijn, zei hij. Maar waarom had ik dan wel het idee dat ik al moeder kon zijn en hij niet, terwijl hij juist had gesproken over jong vaderschap? We hadden geen idee.

Het blijft natuurlijk een persoonlijke keuze. Mensen om me heen waarschuwden me; weet je het wel heel zeker? Bij mij was het een gevoel, dat niet weg te verklaren was. Ik voelde spanning net als wanneer ik dacht aan mijn vriend. Ik voelde dat ik er klaar voor was, ik wist het gewoon. Maar op deze vraag bestaat geen juist antwoord. Ik heb vaak gezocht op forums van jonge moeders en ook daar las ik zulke verschillende verhalen.

Het antwoord, (achteraf, 4 jaar later en een gezond zoontje van negen maanden rijker) voor mij is dat je het wel weet als je het echt wilt. Mijn vriend en ik hebben vaak lijstjes gemaakt met voor- en nadelen. Maar als je écht een kindje wilt, zijn alle argumenten nietszeggend en betekenen ze niets meer. Je wilt het gewoon en het maakt niet uit wat dat voor de rest betekent. Je zult er alles aan doen. Bij ons lag het antwoord verscholen in onszelf. Dat klinkt misschien cliché, maar is waar. Niemand kan jou vertellen of je wel of niet klaar bent voor een baby'tje.

Let wel op: niet vanuit elke situatie kun je natuurlijk makkelijk besluiten een kindje te nemen als je denkt dat je het wilt. Omdat ik een paar jaar geleden antwoord zocht op de vraag of ik klaar was voor een baby, geef ik hier een lijstje dat ik zelf graag had gehad. Je kunt de punten hieronder gebruiken in je zoektocht naar of je denkt dat je er klaar voor bent.

- Neem er de tijd voor - denk er een paar maanden lang af en toe over na, als het gevoel blijft, wil je het). Een kindje is geen impuls-keuze.
- Bespreek het met je vriend - op het moment dat je straks een kleine hebt die je een paar keer per nacht wakker maakt, is het fijn als je vriend zich ook geroepen voelt. De keuze voor een kindje moet je niet voor een ander maken.
- Ga na of je kunt voorzien in de behoeften van een kindje - heb jij en je partner een stabiele woonomgeving en een vast inkomen? Kindjes kosten veel geld. Als het komt zul je het alles willen geven. Luiers, voedsel en prettige kleertjes maar ook een wandelwagen, een box en een autostoeltje kosten behoorlijk wat geld.
- Probeer te bedenken hoe het zal zijn als je zelf niet meer op de eerste plaats komt - dit is lastig want niemand weet hoe het is als je straks een kleine hebt en niemand kan je dit vertellen. Ook geldt: elke baby is anders! Maar over het algemeen zullen baby's behoefte hebben aan regelmaat en structuur. Zeker de eerste maanden zullen ze behoefte hebben aan slapen, eten en spelen op (als je geluk hebt) vaste tijden. Dit betekent dat je minder makkelijk van huis zult gaan. Ook kost het herstel van de bevalling veel tijd en energie. Het is nu eenmaal een 'huismusserige' periode.
- Zijn je partner en jij je lichamelijk en geestelijk stabiel? - Iedereen heeft dagen waarop hij of zij zich in meer of mindere mate futloos, brak of slap voelt. Of dagen waarop je vrolijker bent dan andere. Maar een zwangerschap zal over het algemeen een hoop van jou (en je partner) vragen. Elke zwangerschap is anders maar je lichaam zal in dienst gaan staan van je kleine en dat wat jij niet meer zult kunnen doen, zal je vriend waarschijnlijk opknappen. Het dragen van een baby'tje kost jou en je partner energie en kracht. Ook als hij of zij er is zal een kleintje de eerste veel van je vragen. De eerste maanden na de geboorte zullen een enorme omschakeling betekenen. Dit terwijl je partner en jij waarschijnlijk lichamelijk erg moe en/of futloos zullen zijn (door de bevalling en/of de gebroken nachten).

Ik wil zeker geen toekomstige ouders ontmoedigen maar de dingen hierboven zijn wel zaken waar je je gedachten over kunt laten gaan als je nadenkt over of het de juiste timing is voor het krijgen van een kindje. Hopelijk is dit een stap in de richting van de keuze die voor jou het juiste is!